Zdjęcie pionowe przedstawiające sześciokondygnacyjną kamienicę, która znajduje się w zabytkowej tkance Gdańska. Jej zgniłozielona fasada jest ozdobiona trzema, owalnymi medalionami, zaś jej szczyt jasnobeżowym boniowaniem. Wzdłuż jej ścian bocznych znajdują się szare, długie rynny deszczowe, które wizualnie oddzielają budynek od sąsiadujących z nim kamienic.
Fot. Michał Szymończyk/Nadbałtyckie Centrum Kultury

Dekoracja fasady kamienicy przy Długiej 14

Typ obiektu
fasada
Data
1953
Autor
Józefa Wnukowa
Adres
Długa 14
Dzielnica
Główne Miasto, Śródmieście
Otwórz w google maps

 

Technika: malarstwo

 

Obiekt:

Kamienica posiada skromną dekorację malarską. Nad oknami drugiej kondygnacji w owalnych płycinach ukazano przedmioty-atrybuty nawiązujące do muzyki: trąbka, lira, skrzypce, pulpit (lewa), nauk przyrodniczych: księgi, alembik, globus, klepsydra, waga (środkowa) oraz sztuki, zaczerpnięte z martwej natury Jeana Chardina z Muzeum Puszkina w Moskwie: męskie popiersie, zwoje, księgi, pulpit, gęsie pióro z kałamarzem (prawa). Fasada przeszła konserwację w 1981 roku.

 

Miejsce:

Dekoracja malarska powstała w ramach włączenia się artystów, reprezentowanych głównie przez nauczycieli i uczniów gdańskiej Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w dzieło odbudowy zniszczonego w 1945 roku Głównego Miasta. Ulica Długa i Długi Targ zrekonstruowane zostały w pierwszej fazie odbudowy. Najcenniejsze kamienice starano się rekonstruować wiernie, pozostałym nadawano odpowiedni kostium stylowy nawiązujący mniej lub bardziej do budynku sprzed 1945 roku. Tak odtworzone pierzeje miały być tłem dla odbudowywanych zabytków.

 

Informacje o autorze:

Józefa Wnukowa – ur. w 1911 r. w Warszawie, zm. w 2000 r. w Sopocie. Studiowała na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, po studiach przebywała w Paryżu i Lwowie. W czasie wojny działała w konspiracji, brała udział w Powstaniu Warszawskim. W 1945 przyjechała do Sopotu, stając się jedną z najważniejszych postaci tworzącego się na Wybrzeżu środowiska artystycznego. Wieloletnia wykładowczyni w PWSSP. Brała udział w odbudowie kamienic Głównego Miasta w latach 1952-1955 oraz dekorowaniu wnętrz Ratusza Głównego Miasta w 1970 roku. Oprócz malarstwa architektonicznego zajmowała się malarstwem sztalugowym i tkaniną artystyczną a także projektowała scenografię i kostiumy dla opery.

 

Stan obiektu: Przed renowacją

Właściciel/opiekun: Prywatny/wspólnota mieszkaniowa

Autor wpisu: Klaudiusz Grabowski

 

 

 

Bibliografia
strzałka rozwiń bibliografię

Źródła:

 

Wspomnienia z odbudowy Głównego Miasta, t. 1 red. Izabella Trojanowska, Gdańsk 1997.

Wspomnienia z odbudowy Głównego Miasta, t. 2, Izabella Greczanik-Filip, red. Gdańsk 1997.

 

Bibliografia:

 

Dekoracje architektoniczne Gdańska 1945–1989, t. 1, Główne Miasto – fresk, sgraffito, mozaika, ceramika, red. Jacek Kriegseisen, Gdańsk 2016.

Jacek Friedrich, Malarstwo monumentalne, [w:] Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku 1945–2005: tradycja i współczesność, red. Wojciech Zmorzyński, Gdańsk 2005.

Jacek Friedrich, Odbudowa Głównego Miasta w Gdańsku w latach 1945–1960, Gdańsk 2015.

Jacek Friedrich, Wystrój dekoracyjny Drogi Królewskiej w Gdańska w latach 1953-1955, Gdańskie Studia Muzealne, R.6 (1995).

Katalog zabytków sztuki w Polsce, Gdańsk Główne Miasto, red. Barbara Roll, Iwona Strzelecka, Warszawa 2006.

Jan Kołodziej, Barbara Brzuskiewicz, Kształtowanie tożsamości miejsca poprzez konserwacje istniejących i wykonanych nowych dekoracji artystycznych dla fasad kamienic odbudowanych po 1945 roku na obszarze Głównego Miasta w  Gdańsku, [w:] Polichromie i sgraffita na fasadach ośrodków staromiejskich odbudowanych po 1945 r. Kreacja i konserwacja, red. Anna Jagiellak, Paulina Świątek, Warszawa 2015.

Anna Kriegseisen, „Starogdańskie kamieniczki pełne nowej treści” – dekoracje fasadowe czasu odbudowy 1945-1960, czyli technologia w służbie ideologii, [w:] Gdańsk 1945-1990. Materiały-studia-analizy, tom 1, red. Edmund Kizik, Mirosław Golon, Gdańsk-Warszawa 2017.

Anna Kriegseisen, W poszukiwaniu straconego koloru. Wystrój barwny zachowanych i odbudowanych fasad Głównego i Starego Miasta Gdańska. [w:] Polichromie i sgraffita na fasadach ośrodków staromiejskich odbudowanych po 1945 r. Kreacja i konserwacja, red. Anna Jagiellak, Paulina Świątek, Warszawa 2015.

Franciszek Mamuszka, Droga Królewska w Gdańsku, Gdańsk 1972.

INNE OBIEKTY TEGO AUTORA

Dekoracja fasady kamienicy przy Długiej 16

Typ obiektu
fasada
Data
1953
Autor
Józefa Wnukowa
Adres
Długa 16

Dekoracja fasady kamienicy przy Długiej 15

Typ obiektu
inne
Data
1953
Autor
Józefa Wnukowa
Adres
Długa 15

Fasada kamienicy przy ul. Długiej 11

Typ obiektu
sgraffito
Data
1953
Autor
Józefa Wnukowa
Adres
ul. Długa 11
OBIEKTY W TEJ SAMEJ DZIELNICY

Bursztynowa Promenada Gwiazd – instalacja Adama Myjaka

Typ obiektu
instalacja
Data
07.2006
Autor
Adam Myjak
Adres
Ołowianka 1

Dekoracja fasady kamienicy przy Długiej 79

Typ obiektu
fasada
Data
1953
Autor
Hanna Żuławska, Zbigniew Alkiewicz, Mieczysław Baryłko, Zofia Polasińska
Adres
Długa 79

Dekoracja fasady Ogarna 93/94

Typ obiektu
płaskorzeźba
Data
2016
Autor
Alicja Buławka-Fankidejska, Dmitrij Buławka-Fankidejski
Adres
ul. Ogarna 93/94
ZOBACZ INNE OBIEKTY

Mural bez tytułu

Typ obiektu
mural
Data
07.2013
Autor
Key Detail
Adres
ul. Skarżyńskiego 6a

Cannot See the Forest from All the Trees

Typ obiektu
rzeźba
Data
2015
Autor
Hilde Danielsen, Gunvor Tangrand
Adres
Park im. Jana Pawła II

Dekoracja fasady kamienicy przy Długim Targu 23

Typ obiektu
fasada
Data
1954
Autor
Stanisław Teisseyre, Halina Bajońska, Roman Usarewicz, Jerzy Zabłocki
Adres
Długi Targ 23
Brakuje obiektu?

Pomóż nam budować bazę gdańskich obiektów sztuki, wypełniając formularz i dodając zdjęcia

GAPS brakujący obiekt grafika GAPS brakujący obiekt grafika GAPS brakujący obiekt grafika GAPS brakujący obiekt grafika