Pomnik przedstawia postać Jana Heweliusza o wymiarach zbliżonych do naturalnych. Jest to rzeźba w granicie umieszczona na poziomo ułożonym bloku granitowym i granitowym postumencie, z wyrytym napisem: „Jan Heweliusz” i datami jego życia 1611–1687. Kompozycja jest wertykalna i statyczna, postać ukazana frontalnie, bryła jest zwarta. W fakturze rzeźby można zauważyć kontrast między partiami gładkimi (twarz) i chropowatymi, uwypuklającymi strukturę kamienia. Szczegółowo opracowana jest jedynie głowa astronoma, ciało spowija schematycznie wyrzeźbiona szata, spod której wyłaniają się dłonie, ujęte schematycznie, Jan Heweliusz trzyma w nich rodzaj lunety. Wizerunek Jana Heweliusza został przedstawiony w sposób tradycyjny i wyidealizowany. Blokowa, zwarta forma, nieco nawiązująca do kierunku modernizmu, jest charakterystyczna dla stylu Wiesława Pietronia. Pomnik został zakomponowany jako centralny obiekt w asymetrycznych okręgach, wytyczonych na gruncie za pomocą kamieni. Po lewej stronie pomnika znajduje się kamienna kula na niskim cokole. Całość kompozycji przypomina układ słoneczny.