Niewidzialna Brama

Technika: mieszana

Wymiary –

Obiekt: Wiadukt obłożony jest metalowymi płytami o polerowanej, lustrzanej powierzchni. To nietypowa ingerencja twórców w istniejący już przejazd nad ul. Szopy. Widok odbijający się od okładziny wizualnie znosi barierę fizyczną, jaką jest wiadukt. Jednocześnie przez swą oszczędną formę̨ instalacja przypomina nowoczesną architekturę minimalistyczną. Praca artystyczna w symboliczny sposób „naprawia” błąd projektujących ten wiadukt, który przecina i różnicuje wartościująco dwie sąsiednie dzielnice miasta. Projekt fizycznie i metaforycznie rozświetla przestrzeń pod wiaduktem, jest monumentalny w skali, urbanistyczny, oddziałujący w skali miasta, przez co nabiera większego znaczenia. Niewidzialną bramę̨ charakteryzuje szeroka symbolika, formy luster, odbicia obrazu osób, architektury i rzeki – wszystko to umożliwia wielorakie interpretacje. Warto też podkreślić, że walorem estetycznym pracy jest motyw gry świateł o różnych porach dnia, a więc zmienność́ kolorystyki. Element ten jest znamienny, ponieważ wcześniej miejsce to było wcześniej ciemne i ponure. Praca sama w sobie jest zaskakująca, a jej lokalizacja zachęca mieszkańców i turystów do pokonania „nieistniejącej” bariery i zwiedzania Dolnego Miasta.

Miejsce: wnętrze miejskie pod wiaduktem: ul. Szopy – ul. Kamienna Grobla. Wnętrze miejskie ciągu ulic Szopy i Kamienna Grobla to zapis modernistycznej koncepcji powojennej odbudowy Gdańska. Owa modernistyczna koncepcja polegała na hybrydowej odbudowie Głównego Miasta, odsłonięciu jego murów miejskich i otoczeniu go od południa i wschodu radykalnie z nim kontrastującym pierścieniem modernistycznych wieżowców. Wieżowce mieszkalne stanęły wzdłuż trasy W-Z, wzdłuż Motławy przy ul. Kamienna Grobla i u. Szopy, oraz wzdłuż ul. Długie Ogrody.

Przejazd pod wiaduktem drogowym w ciągu ul. Szopy – ul. Kamienna Grobla powstał w wyniku kontrowersyjnego projektu z 1959 r., który zakładał poprowadzenie przez obszar starego śródmieścia Gdańska (część miasta położona wewnątrz nowożytnych obwałowań) modernistycznej trasy W-Z, swoistej autostrady miejskiej łączącej ruch samochodowy i tramwajowy. Ta błędna urbanistyczna decyzja doprowadziła do fizycznego, ale przede wszystkim mentalnego odłączenia dzielnic Starego Przedmieścia i Dolnego Miasta od Głównego Miasta, które po powojennej odbudowie powróciło do roli śródmieścia.

Ulokowane na Dolnym Mieście Centrum Sztuki Współczesnej ŁAŹNIA w swoim projekcie Galerii Zewnętrznej Miasta Gdańska podjęło, podobnie jak w ciągu ul. Łąkowej, wysiłek przywrócenia owego mentalnego połączenia pomiędzy śródmieściem i Dolnym Miastem. Zarówno projekt zakleszczonej LKW Gallery, która nie może dojechać na Dolne Miasto, jak i projekt Niewidzialnej Bramy (mającej sprawić, że ów niefortunny wiadukt autostrady zniknie przesłonięty lustrzanymi odbiciami wizerunków miasta) świadczą o głębokim zrozumieniu owego mentalnego rozcięcia miasta na dwie odrębne części. Projekty Krople Bursztynu oraz Murale odchodzą od krytyki utworzonej sytuacji przestrzennej i starają się uczynić to trudne miejsce na swój sposób atrakcyjne.

Informacje o autorze: Front Studio – założone w 2001 r., znane jest z umiejętności zacierania różnic pomiędzy sztuką a architekturą. Ma na koncie liczne zwycięstwa w międzynarodowych konkursach, w których członkowie Front Studio rzucali wyzwanie konwencjonalnemu rozumieniu przestrzeni i przedstawiali wizjonerskie pomysły. Front Studio pod kierownictwem Yen Ha oraz Michi Yanagishity ma przemyślane i twórcze podejście do projektowania. Ich projekt Amerykański Biały Dom, zgłoszony do konkursu „White House Redux”, został wyróżniony w otwartym głosowaniu internetowym. Projekt przewidywał zaprezentowanie kwestii renowacji Białego Domu na forum publicznym, udzielając amerykańskiej opinii publicznej poprzez głosowanie w ramach telewizyjnego reality show prawa do decyzji o rezultacie. Spekulatywne prace Front Studio często służą jako „trampolina” do dyskusji i inspiracji. Projekt Farmadelphia, finalista konkursu „Urban Voids – Grounds for Change”, posłużył jako katalizator dla lokalnych społeczności rolników i ogrodników w Filadelfii i okolicach. Pojedyncze osoby i organizacje zaczęły szukać połączeń, korzystając z idei Farmadelphii. W swojej działalności architektonicznej Front Studio jest uznawane za lidera eleganckiego i ponadczasowego projektowania. Zarówno tworzone przez nie kompozycje przestrzeni wewnętrznej, jak i formy architektury zewnętrznej emanują precyzyjnie wykończoną, „ciepłą” nowoczesnością. Ich praca Niewidzialna Brama uzyskała II wyróżnienie w I edycji konkursu GZMG w 2005 r.

Stan obiektu: dobry

Właściciel/opiekun: Centrum Sztuki Współczesnej ŁAŹNIA

Autor wpisu: Centrum Sztuki Współczesnej ŁAŹNIA