Dekoracja fasady kamienicy przy Długiej 48

Technika: malarstwo

Obiekt:

Dwuosiowa kamienica o bogato zdobionej fasadzie. Gęsta dekoracja sgraffitowa wypełnia niemal całą płaszczyznę elewacji frontowej, tak jak w przypadku kamienicy przy Długiej 31. W tym wypadku jednak stonowana kolorystyka: żółta ochra tła oraz głęboka czerwień i brąz  sgraffit sprawia, że kamienica nie dominuje w tej pierzei ulicy. Przestrzenie wokół okien wypełnione zostały ornamentem kandelabrowym o układzie roślinnym wpisanym w wąskie, prostokątne pola. Nad oknami pierwszego piętra umieszczono dwa medaliony z przedstawieniami gryfów. Fryz nad wyższą kondygnacją ozdabiają dwa lwy w wielobocznym polu, oraz lwie głowy. Fryz nad trzecim piętrem ma charakter geometryczny, natomiast pole szczytu, poza pasem pod gzymsem wieńczącym, wypełnia wić roślinna z umieszczonym centralnie medalionem z głową lwa.  Medalion oddziela dwa okienka poddasza, które flankowane są przez wąskie pola wypełnione ornamentem, analogicznie jak w niższych kondygnacjach. Fasada przeszła renowację w 1979 roku.

Miejsce:

Dekoracja malarska powstała w ramach włączenia się artystów, reprezentowanych głównie przez nauczycieli i uczniów gdańskiej Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w dzieło odbudowy zniszczonego w 1945 roku Głównego Miasta. Ulica Długa i Długi Targ zrekonstruowane zostały w pierwszej fazie odbudowy. Najcenniejsze kamienice starano się rekonstruować wiernie, pozostałym nadawano odpowiedni kostium stylowy nawiązujący mniej lub bardziej do budynku sprzed 1945 roku. Tak odtworzone pierzeje miały być tłem dla odbudowywanych zabytków.

Informacje o autorach:

Edward Roguszczak – ur. w 1927 r. w Siedleminie, zm. w 1997 r. we Wdzydzach. Studiował w latach 1947–1951 w PWSSP w Poznaniu. Dyplom uzyskał w 1952 r. w PWSSP w Gdańsku, w pracowni Stanisława Teisseyre’a. Brał udział w odbudowie Głównego Miasta, w trakcie której zaprojektował dekoracje kilku kamienic przy ulicy Długiej. Członek Grupy Kadyńskiej, w której współtworzył wraz z prof. Hanną Żuławską eksperymentalne warsztaty ceramiczne. Był inicjatorem międzynarodowych wystaw ceramiki w Sopocie „Tworzywo Ceramiczne w Sztuce Współczesnej”, Międzynarodowe Triennale Ceramiki, a także był organizatorem międzynarodowych plenerów „Ceramika dla Architektury”, które odbywały się w Kadynach. Projektował wnętrza urbanistyczne dzielnic mieszkaniowych: Żabianka, Zaspa, Piecki Migowo. Od 1988 r. był związany z Wdzydzami, wsią na Kaszubach, gdzie otworzył pracownię ceramiczną. Od 1992 r. pracował w Młodzieżowym Klubie Plama na gdańskiej dzielnicy Zaspa, gdzie wraz z młodzieżą realizował działania plastyczne i plenerowe. Jest także uznawany za duchowego patrona Festiwalu Teatrów Ulicznych i Plenerowych FETA.

Antoni Szymaniuk – ur. w 1921 r. w Białymstoku, zm. w 1994 r. w Warszawie. W Białymstoku ukończył szkołę średnią, po zakończeniu wojny w 1945 roku rozpoczął studia na PWSSP w Gdańsku. Wziął udział w odbudowie Głównego Miasta, w trakcie której wraz z Edwardem Roguszczakiem ozdobił kilka kamienic przy ulicy Długiej. W 1958 roku powrócił do Białegostoku, gdzie dzięki doświadczeniom z Gdańska, kontynuował tworzenie kompozycji monumentalnych, stosując różne techniki malarskie. Ozdobił m.in. budynek u zbiegu ulic Sienkiewicza i al. Piłsudskiego, Urząd Wojewódzki i restaurację Kaunas. Brał czynny udział w życiu artystycznym regionu i kraju. Zajmował się także aranżowaniem wystaw i ekspozycji malarskich.

Stan obiektu: Dobry

Właściciel/opiekun: Prywatny/wspólnota mieszkaniowa

Autor wpisu: Klaudiusz Grabowski