Dekoracja fasady kamienicy przy Długiej 75

Technika: malarstwo, ceramika

Obiekt:

Trójosiowa kamienica otrzymała skromną dekorację plastyczną złożoną ze sgraffitowych płycin i elementów ceramicznych. Sgraffita wykonał zespół Hanny Żuławskiej złożony ze Zbigniewa Alkiewicza, Haliny Bajońskiej i Mieczysława Baryłki, ceramika jest autorstwa Cecylii Dobrowolskiej. Płyciny ze sgraffitem umieszczono nad oknami drugiej i trzeciej kondygnacji, umieszczono na nich groteskowe, symetryczne kompozycje złożone z wici roślinnej, syren, gryfów, koni oraz masek. W tej technice wykonano również datę ukończenia dekoracji odbudowanej kamienicy (w zapisie rzymskim – MCMLIII ) umieszczoną w płycinie nad portalem. W czasie jednej z późniejszych konserwacji zniekształcono datę (dokładnie literę L) i obecnie widnieje data MCMIIII (1904) Dekoracja ceramiczna składa się z kanelowanych kapiteli pilastrów tworzących podziały pierwszego i drugiego piętra, wypukłych rozet nad oknami trzeciego piętra oraz czterech szyszek na postumentach wieńczących attykę kamienicy. Elementy ceramiczne otrzymały ciemno-zielone szkliwienie odpowiadające kolorystyce fasady.

Miejsce:

Dekoracja malarska powstała w ramach włączenia się artystów, reprezentowanych głównie przez nauczycieli i uczniów gdańskiej Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w dzieło odbudowy zniszczonego w 1945 roku Głównego Miasta. Ulica Długa i Długi Targ zrekonstruowane zostały w pierwszej fazie odbudowy. Najcenniejsze kamienice starano się rekonstruować wiernie, pozostałym nadawano odpowiedni kostium stylowy nawiązujący mniej lub bardziej do budynku sprzed 1945 roku. Tak odtworzone pierzeje miały być tłem dla odbudowywanych zabytków.

Informacje o autorach:

Hanna Żuławska – ur. w Warszawie w 1908 r., zm. w 1988 r tamże.  Studia plastyczne skończyła w Warszawie, latach 1935–1937 przebywała w Paryżu. Po wojnie wraz z mężem Jackiem przybyła do Sopotu, gdzie stworzyli nowe środowisko artystyczne, tzw. grupę sopocką. Weszła do grona pedagogicznego nowo powołanej PWSSP w Gdańsku, na której wykładała do 1978 r. Obok dekoracji architektonicznych zajmowała się malarstwem sztalugowym i ceramiką artystyczną, odnosząc sukces na wszystkich tych polach. Jej postać łączy dwie najbardziej spektakularne powojenne odbudowy: Warszawy i Gdańska. Mozaiki, sgraffita i freski Żuławskiej zdobią warszawskie Stare i Nowe Miasto oraz gdańskie Główne Miasto. Jej kompozycje ozdobiły także wnętrza Ratusza Głównego Miasta w Gdańsku, wykańczane w 1970 r. Sztukę monumentalną tworzyła nie tylko przy odbudowach, jej dzieła zdobią także Marszałkowską Dzielnicę Mieszkaniową czy dworzec kolejowy w Gdyni. Duże sukcesy odniosła na polu ceramiki powołując tzw. grupę „Kadyny”, tworzoną przez ceramików projektujących dla rodzimych wytwórni.

Cecylia Dobrowolska – artystka plastyk tworząca głównie prace ceramiczne, absolwentka PWSSP w Gdańsku. Członkini grupy kadyńskiej założonej przez Hannę Żuławską. Brała udział w pracach przy odbudowie Głównego Miasta w Gdańsku i przy budowie w Marszałkowskiej Dzielnicy Mieszkaniowej w Warszawie jako członkini zespołu Hanny Żuławskiej.

Stan obiektu: Dobry, po konserwacji

Właściciel/opiekun: wspólnota mieszkaniowa

Autor wpisu: Klaudiusz Grabowski