Zdjęcie pionowe przedstawiające sześciokondygnacyjną kamienicę, która znajduje się w zabytkowej tkance Gdańska. Jej zgniłozielona fasada jest ozdobiona trzema, owalnymi medalionami, zaś jej szczyt jasnobeżowym boniowaniem. Wzdłuż jej ścian bocznych znajdują się szare, długie rynny deszczowe, które wizualnie oddzielają budynek od sąsiadujących z nim kamienic.
Fot. Michał Szymończyk/Nadbałtyckie Centrum Kultury

Dekoracja fasady kamienicy przy Długiej 14

Typ obiektu
fasada
Data
1953
Autor
Józefa Wnukowa
Adres
Długa 14
Dzielnica
Główne Miasto, Śródmieście
Otwórz w google maps

 

Technika: malarstwo

 

Obiekt:

Kamienica posiada skromną dekorację malarską. Nad oknami drugiej kondygnacji w owalnych płycinach ukazano przedmioty-atrybuty nawiązujące do muzyki: trąbka, lira, skrzypce, pulpit (lewa), nauk przyrodniczych: księgi, alembik, globus, klepsydra, waga (środkowa) oraz sztuki, zaczerpnięte z martwej natury Jeana Chardina z Muzeum Puszkina w Moskwie: męskie popiersie, zwoje, księgi, pulpit, gęsie pióro z kałamarzem (prawa). Fasada przeszła konserwację w 1981 roku.

 

Miejsce:

Dekoracja malarska powstała w ramach włączenia się artystów, reprezentowanych głównie przez nauczycieli i uczniów gdańskiej Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w dzieło odbudowy zniszczonego w 1945 roku Głównego Miasta. Ulica Długa i Długi Targ zrekonstruowane zostały w pierwszej fazie odbudowy. Najcenniejsze kamienice starano się rekonstruować wiernie, pozostałym nadawano odpowiedni kostium stylowy nawiązujący mniej lub bardziej do budynku sprzed 1945 roku. Tak odtworzone pierzeje miały być tłem dla odbudowywanych zabytków.

 

Informacje o autorze:

Józefa Wnukowa – ur. w 1911 r. w Warszawie, zm. w 2000 r. w Sopocie. Studiowała na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, po studiach przebywała w Paryżu i Lwowie. W czasie wojny działała w konspiracji, brała udział w Powstaniu Warszawskim. W 1945 przyjechała do Sopotu, stając się jedną z najważniejszych postaci tworzącego się na Wybrzeżu środowiska artystycznego. Wieloletnia wykładowczyni w PWSSP. Brała udział w odbudowie kamienic Głównego Miasta w latach 1952-1955 oraz dekorowaniu wnętrz Ratusza Głównego Miasta w 1970 roku. Oprócz malarstwa architektonicznego zajmowała się malarstwem sztalugowym i tkaniną artystyczną a także projektowała scenografię i kostiumy dla opery.

 

Stan obiektu: Przed renowacją

Właściciel/opiekun: Prywatny/wspólnota mieszkaniowa

Autor wpisu: Klaudiusz Grabowski

 

 

 

Bibliografia
strzałka rozwiń bibliografię

Źródła:

 

Wspomnienia z odbudowy Głównego Miasta, t. 1 red. Izabella Trojanowska, Gdańsk 1997.

Wspomnienia z odbudowy Głównego Miasta, t. 2, Izabella Greczanik-Filip, red. Gdańsk 1997.

 

Bibliografia:

 

Dekoracje architektoniczne Gdańska 1945–1989, t. 1, Główne Miasto – fresk, sgraffito, mozaika, ceramika, red. Jacek Kriegseisen, Gdańsk 2016.

Jacek Friedrich, Malarstwo monumentalne, [w:] Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku 1945–2005: tradycja i współczesność, red. Wojciech Zmorzyński, Gdańsk 2005.

Jacek Friedrich, Odbudowa Głównego Miasta w Gdańsku w latach 1945–1960, Gdańsk 2015.

Jacek Friedrich, Wystrój dekoracyjny Drogi Królewskiej w Gdańska w latach 1953-1955, Gdańskie Studia Muzealne, R.6 (1995).

Katalog zabytków sztuki w Polsce, Gdańsk Główne Miasto, red. Barbara Roll, Iwona Strzelecka, Warszawa 2006.

Jan Kołodziej, Barbara Brzuskiewicz, Kształtowanie tożsamości miejsca poprzez konserwacje istniejących i wykonanych nowych dekoracji artystycznych dla fasad kamienic odbudowanych po 1945 roku na obszarze Głównego Miasta w  Gdańsku, [w:] Polichromie i sgraffita na fasadach ośrodków staromiejskich odbudowanych po 1945 r. Kreacja i konserwacja, red. Anna Jagiellak, Paulina Świątek, Warszawa 2015.

Anna Kriegseisen, „Starogdańskie kamieniczki pełne nowej treści” – dekoracje fasadowe czasu odbudowy 1945-1960, czyli technologia w służbie ideologii, [w:] Gdańsk 1945-1990. Materiały-studia-analizy, tom 1, red. Edmund Kizik, Mirosław Golon, Gdańsk-Warszawa 2017.

Anna Kriegseisen, W poszukiwaniu straconego koloru. Wystrój barwny zachowanych i odbudowanych fasad Głównego i Starego Miasta Gdańska. [w:] Polichromie i sgraffita na fasadach ośrodków staromiejskich odbudowanych po 1945 r. Kreacja i konserwacja, red. Anna Jagiellak, Paulina Świątek, Warszawa 2015.

Franciszek Mamuszka, Droga Królewska w Gdańsku, Gdańsk 1972.

INNE OBIEKTY TEGO AUTORA

Fasada kamienicy przy ul. Długiej 11

Typ obiektu
sgraffito
Data
1953
Autor
Józefa Wnukowa
Adres
ul. Długa 11

Dekoracja fasady kamienicy przy Długiej 15

Typ obiektu
inne
Data
1953
Autor
Józefa Wnukowa
Adres
Długa 15

Dekoracja fasady przy Długim Targu 46

Typ obiektu
fresk
Data
1954
Autor
Józefa Wnukowa
Adres
ul. Długi Targ 46
OBIEKTY W TEJ SAMEJ DZIELNICY

Dekoracja fasady przy Długim Targu 18

Typ obiektu
mozaika
Data
1954
Autor
Hanna Główczewska
Adres
ul. Długi Targ 18

Rzeźba na ul. Mariackiej

Typ obiektu
rzeźba
Data
1981
Autor
Alfons Łosowski
Adres
ul. Mariacka 15

Dekoracja fasady Ogarna 77

Typ obiektu
płaskorzeźba
Data
2017
Autor
Alicja Buławka-Fankidejska, Dmitrij Buławka-Fankidejski
Adres
ul. Ogarna 76/77
ZOBACZ INNE OBIEKTY

Dekoracja fasady Szeroka 86

Typ obiektu
fasada
Data
2014
Autor
Jacek Wielebski
Adres
ul. Szeroka 86/87

Pomnik Daniela Gralatha

Typ obiektu
pomnik
Data
1893
Autor
nieznany
Adres
Aleja Zwycięstwa

Pomnik Macieja Płażyńskiego

Typ obiektu
pomnik
Data
2020
Autor
Stanisław Radwański, Małgorzata Wiśniewska
Adres
Wita Stwosza 57
Brakuje obiektu?

Pomóż nam budować bazę gdańskich obiektów sztuki, wypełniając formularz i dodając zdjęcia

GAPS brakujący obiekt grafika GAPS brakujący obiekt grafika GAPS brakujący obiekt grafika GAPS brakujący obiekt grafika