Dekoracja fasady kamienicy przy Długiej 79

Technika: malarstwo

Obiekt:

Trójosiowa fasada o formach późnobarokowych ozdobiona symetrycznie komponowanym ornamentem groteskowym i kandelabrowym z wplecionymi weń ptakami, instrumentami, postaciami ludzkimi, kaneforami i maskami. Dwuwarstwowe sgraffito wypełnia przestrzenie międzyokienne, pod oknem najwyższej kondygnacji data ukończenia dekoracji 1953. Kamienica przeszła konserwację w 1974 roku.

Miejsce:

Dekoracja malarska powstała w ramach włączenia się artystów, reprezentowanych głównie przez nauczycieli i uczniów gdańskiej Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w dzieło odbudowy zniszczonego w 1945 roku Głównego Miasta. Ulica Długa i Długi Targ zrekonstruowane zostały w pierwszej fazie odbudowy. Najcenniejsze kamienice starano się rekonstruować wiernie, pozostałym nadawano odpowiedni kostium stylowy nawiązujący mniej lub bardziej do budynku sprzed 1945 roku. Tak odtworzone pierzeje miały być tłem dla odbudowywanych zabytków.

Informacje o Autorach:

Hanna Żuławska – ur. w Warszawie w 1908 r., zm. w 1988 r tamże.  Studia plastyczne skończyła w Warszawie, latach 1935–1937 przebywała w Paryżu. Po wojnie wraz z mężem Jackiem przybyła do Sopotu, gdzie stworzyli nowe środowisko artystyczne, tzw. grupę sopocką. Weszła do grona pedagogicznego nowo powołanej PWSSP w Gdańsku, na której wykładała do 1978 r. Obok dekoracji architektonicznych zajmowała się malarstwem sztalugowym i ceramiką artystyczną, odnosząc sukces na wszystkich tych polach. Jej postać łączy dwie najbardziej spektakularne powojenne odbudowy: Warszawy i Gdańska. Mozaiki, sgraffita i freski Żuławskiej zdobią warszawskie Stare i Nowe Miasto oraz gdańskie Główne Miasto. Jej kompozycje ozdobiły także wnętrza Ratusza Głównego Miasta w Gdańsku, wykańczane w 1970 r. Sztukę monumentalną tworzyła nie tylko przy odbudowach, jej dzieła zdobią także Marszałkowską Dzielnicę Mieszkaniową czy dworzec kolejowy w Gdyni. Duże sukcesy odniosła na polu ceramiki powołując tzw. grupę „Kadyny”, tworzoną przez ceramików projektujących dla rodzimych wytwórni.

Zbigniew Alkiewicz – ur. w 1922 r. w Bralinie w Wielkopolsce, zm. w 1992 r. w Gdyni, studia ukończył na PWSSP w Gdańsku. Malarz pracujący również w dziedzinie ceramiki dyplom obronił w pracowni profesor Żuławskiej, z którą współpracował również później. Będąc członkiem zespołu Hanny Żuławskiej brał udział w pracach przy dekorowaniu kamienic przy Drodze Królewskiej w Gdańsku. Jego prace ozdobiły również obiekty w Gdyni i Warszawie. W latach 1956-1977 pracował na macierzystej uczelni. Mąż artystki Marii Alkiewicz.

Zofia Polasińska-Tee – ur. w 1926 r., zm. w 2018 r. w Gdańsku. Studia na PWSSP w Gdańsku ukończyła w 1951 roku w pracowni Józefy Wnukowej. Artystka specjalizowała się w tkaninie pracując w Zakładzie Artystyczno-Naukowym Tkaniny Dekoracyjnej w Sopocie i projektując wzory dla polskiego przemysłu tkackiego. Wraz z drugim mężem osiadła w Londynie, pod koniec życia powróciła do Gdańska gdzie w 2018 roku zmarła, pochowana w Warszawie.

Mieczysław Baryłko – ur. w 1923 r. w Siedlcach, zm. w 2002 r. w Sopocie. W czasie II wojny światowej więziony w obozach koncentracyjnych. W 1946 roku rozpoczął studia w PWSSP w Gdańsku, gdzie z czasem podjął wieloletnią prace dydaktyczną, początkowo w Pracowni Malarstwa Architektonicznego, następnie w Pracowni Rysunku Wieczornego. W czasie odbudowy pracował w zespole Hanny Żuławskiej, z którym wykonał dekoracje kilku kamienic przy ulicy Długiej. Mąż artystki Eleonory Jagaciak-Baryłko.

Stan obiektu: przed konserwacją

Właściciel: obiekt prywatny/wspólnota mieszkaniowa

Autor wpisu: Klaudiusz Grabowski